Jekaterineburg, ooit van gehoord?

Nou, daar zitten we dan. In Jekaterineburg. Gisteravond zijn we aangekomen in dit oord. De treinreis was prima; we hadden een coupe voor ons tweetjes, jippie! Dat hadden we ook wel nodig om even alle gebeurtenissen van afgelopen week te verwerken. Niet normaal wat je in zo'n week allemaal ziet en doet. Het landschap was niet je-van-het maar dat zal vast wel beter worden. We hadden een hotelovernachting geboekt in hotel Jekaterineburg, recht tegenover het treinstation, dus dat was wel handig.
We zijn 's avonds nog even de stad ingelopen. Wat een verschil met Moskou: de armoede is overal te zien. Zwervers, alcoholisten. Vandaag hebben we ook een beetje rondgelopen in de stad, die ondanks de 1,3 miljoen inwoners erg klein lijkt. Maar even wat informatie over de stad en over Rusland in het algemeen dan.

Jekaterineburg is berucht vanwege zijn bloedige historie. In 1918 werden Tsaar Nicholaas II en zijn familie hier vermoord door de Bolsjewieken. Zes jaar later werd de stad Sverdlovsk genoemd, naar Yakov Sverdlov, een Bolsjewiek en rechterhand van Lenin. In de Tweede Wereldoorlog werd Sverdlovsk een enorm industriegebied en werden er honderden fabrieken geplaatst. Tot 1990 was de stad gesloten voor buitenlanders. Een jaar later kreeg ze haar originele naam weer terug. In de jaren '90 werden er vele moorden gepleegd door de mafia. Gezellige stad dus.

En over Rusland in het algemeen: het land wordt qua bevolking kleiner en kleiner. Er wonen nu ongeveer 143,5 miljoen mensen. De gemiddelde levensverwachting voor een man is 60 (!) jaar, voor een vrouw 74. Wat een verschil he. Als oorzaak noemt de Lonely Planet (natuurlijk) het ongezonde dieet van alcohol en veel vet. Niet verwonderlijk als je hier rondkijkt: je wordt vanzelf depressief. De verwachting is dat er in 2030 nog maar 123 miljoen mensen in Rusland wonen. Je ziet hier trouwens ook bijna geen baby's of zwangere vrouwen. Wat moeten ze ook met al die alcholisten...

Vanavond om 20.15 uur vertrekt onze langste treinreis tot nu toe: drie dagen achter elkaar (pfff) naar Irkutsk. Daar komen we dan vrijdagmorgen aan. Ik ben heel benieuwd bij wat voor mensen we in de trein zitten! De tijd is wel een beetje ingewikkeld: de treinen rijden namelijk (tot aan Beijing) op Moskou-tijd, terwijl het hier bijvoorbeeld al twee uur later is. In Irkutsk is het nog eens drie uur later dan hier. Lekker handig!

Nou lieve mensen, jullie moeten het dus een paar dagen zonder stukkie stellen, vrijdag hebben we hopelijk weer leuke verhalen!

Kus, Loes en Sjan