There are nine million bicycles in Beijng...

There are nine million bicycles in Beijing... Of dat liedje ook echt klopt, weet ik niet maar er zijn wel veel fietsen! Loes en ik willen over een paar dagen ook gaan fietsen, hoewel de kwaliteit van de fietsen die je bij dit hostel kunt huren niet al te best is. Van een jongen hoorden we dat zijn fietszadel steeds losraakte, bij een andere jongen was er een trapper van de fiets gevallen toen hij helemaal aan de andere kant van de stad was.
Het was wel even wennen in Beijing de eerste paar dagen, we hadden echt een soort van cultuurshock. En ik heb ook echt last gehad van de luchtvervuiling; ik voelde me net een astmapatient. Als ik een klein trapje opgelopen had, was ik al helemaal buiten adem. Een Amerikaan die al meer dan een jaar in Beijing woont, vertelde dat ik me vooral niet te druk moest maken en dat meer mensen er last van hebben. Het is nu gelukkig al een stuk minder. Op slechte dagen schijnt de vervuiling hetzelfde effect te hebben als 70 sigaretten (op 1 dag) :(!!!

De dag dat we hier aankwamen (vrijdag) hebben we eigenlijk niks meer gedaan. Zaterdag zijn we naar het Plein van de Hemelse Vrede gegaan, dat is tien minuten lopen van ons hostel. 's Middags zijn we ook nog naar een park gegaan. Gisteren zijn we naar de Verboden Stad geweest, dat ligt achter het grote plein. Het was megadruk en enorm groot. Best raar om je voor te stellen dat mensen in die stad woonden en er niet uitmochten. Het was wel mooi maar we waren er niet enorm van onder de indruk.

Vandaag hebben we een nieuwe poging gedaan om een zwembad te vinden, maar we zijn er wederom niet in geslaagd (grr!). Het lijkt wel of het voorbestemd is. Een meisje van ons hostel had ons uitgelegd waar we naartoe moesten en toen we eenmaal op die plaats waren, werden we van hot naar her gestuurd en uiteindelijk bleek er toch geen zwembad te zijn of was het gesloten. Toen zijn we naar een kledingmarkt gegaan, waar we twee geweldige Chinese horloges (very good quality!) gekocht hebben. We hebben ons best gedaan met afdingen maar waarschijnlijk toch nog veel te veel betaald. Ze gaan wel hardhandig te werk als je iets uiteindelijk niet wil kopen trouwens. Ik was aan het kijken voor een ketting en toen ik weg wilde lopen, hingen er twee Chinezen aan m'n arm. Ik kon me amper losrukken! Raar volkje hoor, die Chinezen. Maar volgens mij denken ze dat ook van ons westerlingen. Ze staren je soms aan alsof je van een andere planeet komt. Gisteren zaten Loes en ik aan de kant van de weg fruit te eten, toen een bus voor het verkeerslicht stopte. Ik overdrijf niet als ik zeg dat iedereen in de bus, inclusief de chauffeur, ons aanstaarde. En het is niet zo dat ze wegkijken als jij ze aankijkt; ze blijven ongegeneerd staren. Een Engels meisje uit ons hostel vertelde dat er gisteren een Chinees naar haar toe kwam om te vragen of 'ie een foto van haar mocht maken... Het lijkt wel een soort apies kijken!
Verder zijn ze ook dol op geluid (liefst zo hard mogelijk) en kleur, dus voor je privacy moet je niet naar China gaan!

Komende week willen we naar de muur gaan, misschien morgen. We blijven hier nog ruim een week, er is genoeg te zien. Onze volgende bestemming wordt waarschijnlijk Xi'an, beroemd vanwege het terracottaleger.
Ik heb even geen inspiratie meer, dus dit was het voor vandaag... wel allemaal naar BNN luisteren he!

Kus, Loes en Sjan